Chlebek naan czy pita? Czym są, skąd pochodzą i jak się je robi?

Nie przesadzę mówiąc, że kilka lat szukałam dobrego przepisu na chlebki naan i pitę. Niby były sprawdzone, niby polecane, ale za każdym razem coś było nie tak. Albo gumowe, albo twarde, albo mizernie wyrastały. W końcu udało mi się sklecić coś, co było takie, jak być powinno. Przepis sprawdziłam kilka razy i za każdym razem wychodziło to, czego oczekiwałam. Dlatego z czystym sumieniem, mogę polecić go Wam ?

Nie jest to przepis klasyczny, rodem z Bliskiego Wschodu. Nie uważam się za znawczynię jedzenia z tamtych rejonów i nie zamierzam udawać. Proszę wiec znawców o powstrzymanie się od złośliwości ? Podaję przepis jaki sprawdza się w mojej kuchni. Czas pieczenia/smażenia też jest orientacyjny, gdyż tak naprawdę piekarnik piekarnikowi nierówny, tak samo jak i patelnie różnie się nagrzewają. Jeśli lubicie takie pieczywo lub zasmakujecie w nim, to dopracujcie pod siebie konsystencję i czas pieczenia czy smażenia.

Naan pochodzi z krajów ze środkowej Azji. Jest to niewielki, płaski chlebek z ciasta drożdżowego zrobionego na białej mące. Oryginalnie piecze się go w wielkim glinianym piecu tandoor, który ma kształt dzbana. Rozwałkowane placki, najczęściej na kształt trójkąta, przykleja się do wewnętrznych brzegów pieca. Piecze się je bardzo krótko, ale w wysokiej temperaturze. Właśnie to sprawia, że naan są z wierzchu chrupiące, a w środku miękkie i puszyste.
Oryginalnie chlebki naan są świetnym “zamiennikiem” dla sztućców. Jeśli lubicie curry lub gulasz, to spróbujcie nabierać jedzenie własnie przy pomocy tych chlebków.

Pita

Przypina poduszeczkę z pusta kieszonką w środku. Ma dość cienką, lekko chrupiącą skórkę, ale jednocześnie jest miękka i puszysta. Chlebki pita świetnie nadają się do nadziewania mięsnym farszem (np. kebab czy gyros) z dodatkiem pikantnych i ziołowych sosów. Pita lubi także sery kozie i feta, sałatki z pomidorem, ogórkiem, oliwkami, sos tzatziki, hummus. Jak ciekawostka: Grecy pitę zwijają w rożek.

Przepis na chlebki naan i pitę

Składniki ciasta:

550 g mąki pszennej typ 450 (+ dodatkowo do podsypywania)

1/2 opakowania suchych drożdży (w opakowaniu jest najczęściej 7 g)

2 łyżeczki cukru

1 lekko czubata łyżeczka soli

250 ml mleka

150 ml gęstego jogurtu lub gęstej kwaśnej śmietany

3 łyżki oleju

Mąkę przesiać do większej miski. Wsypać drożdże, sól i cukier. Wymieszać.

Mleko podgrzać, żeby było dobrze ciepłe, ale nie gorące. Wlać do mąki z solą, cukrem i drożdżami. Dodać olej i jogurt (lub śmietanę). Wszystko razem wyrobić drewnianą łyżką lub dłonią. Powinno wyjść niezbyt gęste, ale gładkie i elastyczne ciasto. Przykryć je czystą ściereczką i odstawić w ciepłe miejsce do wyrośnięcia. Powinno podwoić swoją objętość. Kiedy wyrośnie “zbić” je łyżką lub dłonią i pozostawić do ponownego wyrośnięcia. 

Dwukrotnie wyrośnięte ciasto przełożyć na podsypana mąką stolnicę lub kuchenny blat. Podzielić na części wielkości małej pomarańczy. W zależności od tego, co chcemy otrzymać, postępujemy w następujący sposób:

Jak zrobić chlebek naan?

Rozwałkować na grubość maksymalnie około pół centymetra, na podłużny kształt. Przed pieczeniem nie muszą wyrastać. Placki piec na patelni, może być do naleśników lub grillowa. Patelnię trzeba mocno rozgrzać i wkładać placki: najpierw przez około 1 minutę piec z jednej strony – przełożyć na drugą stronę i piec przez około 1,5 – 2 minuty. Placki powinny być podpieczone “punktowo”, to znaczy mieć mocno przypieczone “plamki”. Po upieczeniu można posmarować roztopionym klarowanym masłem, wtedy nabiorą jeszcze większej delikatności i smaku.

Podawać do dań curry, gulaszy, a także zastąpić nimi tradycyjne pieczywo.
Można naan piec w piekarniku, ale ja piekę je na patelni.

Jak zrobić pitę?

Jeśli chcemy, aby upiekły się pity, wtedy ciasto powinno być grubsze, mniej więcej o grubości 1 cm. Piec najlepiej w piekarniku nagrzanym do temperatury 230-250 stopni, a podczas pieczenia dobrze jest włączyć (w miarę możliwości) termoobieg.

Placki układać na blasze wyłożonej papierem do pieczenia, pozostawić na około 5- minut. Po tym czasie wstawić do piekarnika. Piec kilka minut, aż chlebki podrosną i zaczną się rumienić.

Przygotowując dla Was ten wpis, przypomniałam sobie o sytuacji sprzed wielu lat. Byłam wtedy dzieckiem, a mój tata pracował w Iraku. Był rok 1979, końcówka polskich wakacji. Razem z siostrą i mamą poleciałyśmy w odwiedziny do taty. To było niesamowite przeżycie! Lotnisko, wielki samolot, przesiadka w Atenach… Do dzisiaj mam to w pamięci. W tamtych czasach nie było internetu ani setek kanałów telewizyjnych. To, co dzieje się na innym kontynencie, było bardzo tajemnicze i nieznane. W Iraku byłyśmy miesiąc. Przez ten czas zdążyłam niemal zaprzyjaźnić się z niektórymi lokalnymi dziećmi. W dwóch domach bywałam dość często i jadałam posiłki z tymi rodzinami. O ile jedna z nich była bardzo nowoczesna, to druga żyła chyba dość tradycyjnie. Pamiętam, że siedzieliśmy na podłodze, a na bardzo niskim stoliku stał wielki półmisek pełen pysznego gulaszu. Nie wiem co to dokładnie było, ale smakowało niesamowicie pysznie. To własnie tam pierwszy raz jadłam chlebki naan, choć wtedy nie wiedziałam, że tak się nazywają. Były pyszne 🙂

Macie potrawy, które kojarzą się Wam w jakiś specjalny sposób?